Tot in de jaren '60 van de vorige eeuw was het voor een boerenzoon niet eenvoudig om je voor een universitaire studie in te schrijven, tenzij je theologie wilde studeren en je je ziel in handen van een seminarie had gelegd. Alfons Chorus vond een andere weg met hulp van zijn leraar filosofie op het Bisschoppelijk College Sittard. Die was weliswaar ook priester, maar een wereldheer en vrij van bekrompenheid. Als hoogleraar in Nijmegen werd hij een belangrijke wegbereider voor Alfons Chorus die hij feitelijk naar Nijmegen haalde. Ook nadien bleef hij zijn pupil volgen en dank zij de aanbevelingen en adviezen van vooral deze man, die later staatssecretaris werd, werd de studie en latere loopbaan van Alfons Chorus een succes. Bovenstaande 'kattebelletjes' van 'heeroom' Ferdinand Sassen bieden enig inzicht in het project van de maatschappelijke emancipatie van een ijverige scholier, afkomstig uit een eenvoudig agrarisch milieu in Limburg. De 'éne persoon' naast hemzelf die zich volgens Sassen verheugde in zijn succes was Alfons Chorus' latere echtgenote Herma Borgers, toen studente pedagogie.